‘Een schot in de roos’, noemen ze hun tijdelijke woonplek. Leonardo – eerstejaars kunsten, cultuur en media uit Italië – en Mollie – Franse wiskundestudent – zijn de gelukkigen die als onderdeel van het internationale project Meet the Neighbours zijn uitgekozen om twintig dagen in een kamer in het gastenverblijf en in een van de kleedkamers van Grand Theatre te wonen.
Ze hadden al heel wat omzwervingen gemaakt. Een paar nachten in een tent bij de ACLO, een weekje op de bank in Beijum, een paar dagen bij de ene studiegenoot, dan weer bij de andere.
‘Couchsurfen heeft mijn leven hier gered. Een studiegenoot van me moest haar studie afbreken, omdat ze geen onderkomen had’, zegt Leonardo. Mollie: ‘Ik heb me vrijwel direct aangesloten bij DAG (Democratische Academie Groningen), omdat die zich inzetten voor studenthuisvesting. Via hen ben ik ook bij dit project terecht gekomen.’
Uitwisseling
Meet the Neighbours loopt in vijf Europese en Noord-Afrikaanse steden. Het doel is om kunst dichterbij de veranderende maatschappij te brengen. Vorig jaar, tijdens het eerste deel van het project, verbleven videokunstenaars van het Groningse collectief WERC op de bed-bad-brood-boot.
Voor oktober was het plan aanvankelijk om een uitwisseling op te zetten met The Student Hotel. Kunstenaars zouden daar gaan leven, en de hotelbewoners zouden in Grand Theatre en bijbehorende hostel voor artiesten komen logeren.
Er bleek alleen weinig animo onder de internationals in The Student Hotel. En toen was daar opeens de woningcrisis. Milan van der Zwaan, productieleider van Grand Theatre vertelt: ‘Dit project liep al voordat die crisis begon. Maar het plan is aangepast. In overleg met de studenten van DAG, vanwege het couch surf initiatief, is bewust besloten de slaapplekken in het theater niet te geven aan studenten die al langer in Groningen zijn, maar juist aan dakloze internationals.’
Gastenverblijf
Leonardo en Mollie hebben daardoor de komende paar weken een thuis in Grand Theatre. Leonardo woont in het gastenverblijf, in het gezelschap van een groep Iraanse artiesten. ‘Heel cool’, vindt Leonard. ‘I’ve been very lucky.’ Als nieuwkomer in Groningen had hij weinig aanknopingspunten, maar het project werkt als een brug tussen hem en de stad. ‘Grand Theatre is een plek waar ik vaak terug ga komen.’
Mollie verblijft in een kleedkamer met douche en toilet, van alle gemakken voorzien. Ze noemt haar deelname aan het project ‘a unique entry to Groningen’. ‘Ik heb veel verschillende kanten van Groningen gezien in anderhalve maand.’ Wat haar het meest aanspreekt, is het contrast tussen de strakke faculteit op Zernike en de kunstzinnige, bruisende binnenstad.
Volgende week wisselt ze met Leonardo van vertrek. Weer een nieuwe slaapplek, maar het maakt haar niet zo veel uit. ‘Het is de zoveelste keer deze herfst dat ik moet verkassen. Ik heb geen keuze, dus waarom zou ik ervan balen?’
Ghosts of the Grand
Het dagelijks leven wijkt behoorlijk af van dat in een ‘normaal’ huis. ‘Mijn dagen beginnen met koffie in het café beneden. Ik ga naar college en kom weer thuis. Op een gegeven moment ga ik slapen. Als ik weer wakker word zie ik de prominente spiegel met de lampen eromheen. Verder is het leven hier niet heel geordend’, zegt Mollie.
De studenten noemen zichzelf Ghosts of the Grand. Leonardo legt uit: ‘We zijn guest maar tegelijk host.’ Mollie: ‘En het verwijst naar onze rol in het theater: we zijn onzichtbaar, maar krijgen alles mee. Als het podium leeg is en de laatste technicus naar huis, blijven wij. Laatst heb ik bij een concert vanuit een donker hoekje toegekeken en ben ik blijven zitten tot iedereen was vertrokken. Als een geest die in het theater rondwaart.’
Samen hebben Leonardo en Mollie een uitgebreide lunch bereid voor iedereen die betrokken is bij het project, inclusief de groep Iraanse artiesten die ook aan de lunchtafel is aangeschoven. ‘We hadden gewoon broodjes uit de supermarkt kunnen halen, maar ons doel was dat de bezoekers zich bij ons te gast zouden voelen’, zegt Leonardo.
‘We willen laten merken hoe belangrijk we het vinden om eindelijk ergens thuis zijn, om de gastheer te zijn in plaats van de gast. Ook al zijn we hier maar voor een paar weken. Door dit project heb ik echt geleerd wat “thuis” voor mij betekent.’
Op 4 november, aan het einde van het project, presenteren de Ghosts of the Grand met begeleiding van theatermaker Sieger Baljon hun ervaringen in Grand Theatre. Het tijdstip is nog niet bekend.
Theatervoorstelling
De twee kunstenaars Alice Pons en Olivia Reschofsky van het theatercollectief MOHA doen ook mee aan het project. Zij onderzoeken het leven in The Student Hotel voor hun project Unfolding Routines. Ze maken kamers schoon, staan achter de receptie en houden kwartier in de gemeenschappelijke ruimte van de hotelbewoners.
De dames, die zelf tijdens hun studententijd in Amsterdam ook internationals waren, doen op die manier onderzoek naar het leven van de internationale student. Hun ontdekkingen presenteren ze donderdagavond 25 oktober in een theateruitvoering. Ook geven ze 26 en 27 oktober rondleidingen in The Student Hotel.