Elke dag vraagt de redactie van de UK zich af: waar schrijven we over, waarom schrijven we erover en hoe? Daarom een wekelijks kijkje achter de schermen.
‘Zijn er nog mededelingen van het College van Bestuur?’ Telkens als de voorzitter van de maandelijkse universiteitsraadsvergadering die vraag stelt, wordt het even stil in de zaal. Wat zullen ze deze keer gaan zeggen? Komen ze met iets bijzonders?
Meestal heeft RUG-baas Sibrand Poppema een ‘heugelijke mededeling’ over een of andere ranking. Maar afgelopen donderdag deed hij er wat geheimzinnig over: ‘De rector komt na de vergadering met een vertrouwelijke mededeling.’
En dat is bijzonder. Want rector magnificus Elmer Sterken zegt meestal niet zoveel tijdens de universiteitsraadsvergaderingen. Laat staan dat hij met een aparte mededeling komt. Die ook nog eens achter gesloten deuren moet plaatsvinden.
Stapt Sterken op?
Op zo’n moment gaat het journalistieke hart een stuk sneller kloppen. Wat is er aan de hand? Hij doet de mededeling in zijn eentje, dus zonder de twee andere RUG-bestuurders. Dan is het vast iets persoonlijks, was al snel de gedachte. Stapt hij op?
Geruchten dat Sterken terug wil naar zijn faculteit, om met zijn neus weer in de economieboeken te duiken, gaan al maanden. Is dit dan het moment? Hoe komen we daarachter? Moeten we alvast iets voorbereiden? Moeten we niet eens wat profielen maken van de RUG-bestuurders, voor het geval dat een van de drie plotseling besluit op te stappen of verongelukt?
Kortom, stress in de tent.
Telefoontjes met de studenten en medewerkers van de universiteitsraad, die de vertrouwelijke mededeling wél hadden gehoord, leverden weinig op. ‘Daar kan ik niets over zeggen, maandag komt Sterken met een publieke mededeling’, was het geïnstrueerde antwoord.
Uiteindelijk werd ons door mensen dicht bij de universiteitsraad wel verteld dat het over de ontgroeningen en Vindicat zou gaan. Dat idee van die profielen kon dus weer de ijskast in. Maar verder dan dat kwamen we niet.
Klopjacht
Tot zondagmiddag zomaar het ANP, het persbureau dat helemaal in Rijswijk zit, van anonieme ‘bronnen’ te horen kreeg wat de rector die donderdag vertrouwelijk had meegedeeld. En dat sloeg in het bestuursgebouw waarschijnlijk in als een bom. Want als het universiteitsbestuur en de communicatieafdeling ergens een hekel aan hebben, is het wel dat vertrouwelijke informatie naar buiten wordt gebracht.
Na zo’n lek wordt er meteen een ‘klopjacht’ opgezet om de dader te vinden. De raadsleden waren er deze keer dan ook als de kippen bij om hun onschuld aan te geven. ‘Wij waren het niet’, zei Bart Beijer van de personeelsfractie meteen toen we hem belden. ‘Maar we willen graag weten wie het wel was, want we krijgen vaak de verdenking dat de raad iets lekt.’
De voorzitter van de universiteitsraad is nog voordat het RUG-bestuur met een beschuldigende vinger kon wijzen een eigen onderzoek naar het incident gestart. Daaruit blijkt dat het in elk geval niet de studenten, medewerkers, griffie of vertaalster van de raad waren.
Wie waren het dan wel? Dat zal misschien altijd een raadsel blijven. Maar dat die ‘bronnen’ niet eerst even bij de UK aanklopten, dat zit ons wel een beetje dwars.
Peter Keizer, nieuwsredacteur