Verbondenheid

Het kan niet anders of de Gouden Snikkel die Vindicat uitreikt aan de Lul van de Maand (ze zijn dol op verkiezingen) moet in september wel gaan naar Stijn Derksen.
Door Gerrit Breeuwsma

Als scheidend rector kwam hij in het Dagblad van het Noorden uitgebreid aan het woord over ‘het rampjaar van Vindicat’. En passant schetst hij een beeld van de mens achter de drieëntwintigjarige rector, hoe hij opgroeide in een straatarm gezin in Bussum, met 28 jongere broers die geen van allen een idee hadden wat het corps inhield. Maar ja, in Bussum ging iedereen naar de studentenvereniging en doen wat iedereen doet, is zo’n beetje het (over)levensmotto van corpsleden. Dus Stijn wilde bij Vindicat.

Om zich goed voor te bereiden keek Derksen naar de tv-serie Feuten, zo vertelt hij het Dagblad. Nu kende ik dat programma niet, maar met wat hulp van Youtube kon ik me snel laten bijscholen. Aflevering 1 is getiteld Welkom stelletje kutfeuten. Er wordt in gescholden, afgebekt, geslagen, vernederd en geïntimideerd. Er worden seksistische grappen gemaakt en ten slotte wordt er heel sadistisch – à la Belgisch slachthuis – een big gedood. Ergens in de aflevering maant iemand om het rustig aan te doen, want vanwege een incident vorig jaar staat de vereniging onder verscherpt toezicht.

Kortom, eigenlijk alles wat iemand redelijkerwijs zou moeten doen besluiten om géén lid te worden, zat wel zo’n beetje in die ene aflevering, maar Stijn werd dus lid. Het lijkt me kenmerkend voor zijn inschattingsvermogen.

Het leeuwendeel van het artikel gaat natuurlijk over de opeenstapeling van incidenten met geweld en seksisme. Het is breed uitgemeten in de pers en iedereen viel over het corps heen. Niet in de laatste plaats over Derksen zelf, die zich bij zijn omgang met de pers nogal eens in de voet schoot. Hij suste hier, vergoelijkte daar of liet zich net iets te laconiek uit over de omgangsvormen tussen de heren en dames van de vereniging. In een interview op de website van De Journalistiek zegt hij: ‘Zelf had ik nooit zo’n mening over seksisme. De jongens zongen altijd “alle meisjes zijn hoeren” en dan zongen de meisjes terug “alle jongens hebben een kleine piemel”. Ik zag daar geen kwaad in.’

Ondanks alle rampspoed had Derksen het naar eigen zeggen ‘voor geen goud willen missen’. Zelfs de dood van een verenigingslid lijkt hij te zien als een mogelijkheid om de verbondenheid tussen de leden te onderstrepen en het imago van de vereniging te doen kantelen.

Terugkijkend op het rampjaar meent Derksen dan ook dat er een hoop goeds uit voort gekomen is. Er is aan stevige zelfevaluatie gedaan, er zijn afspraken met RUG en Hanze gemaakt en er wordt ingezet op verandering van de omgangsvormen in het corps: ‘De grenzen zijn scherper gesteld.’

Maar terwijl het jaar nog jong is, dient het eerste incident zich alweer aan. Een journalist kreeg lucht van de Slet van de Zomer-verkiezing in het clubblad van Aegir. Maar alle rampspoed heeft van Derksen een wijs man gemaakt: ‘Het mooie was; ik kon heel zelfverzekerd reageren.’ Hij spreekt zijn afkeuring uit en schorst Aegir voor een jaar.

Dan, met de inkt van het artikel nog nat, komt het nieuws over het wangedrag in de Sushi Mall en de kleedkamers van rugbyclub GSRC naar buiten. Stijn schiet weer in de oude reflex en probeert het af te zwakken: ‘De bedrijfsleiders… vertelden mij dat er, los van wat gebroken glas, geen schade is.’

Maar goed, het zou maar zo kunnen dat ze er voor het volgende lustrum van Vindicat een prachtige musical van weten te maken (ze kunnen zo zingen, die jongens en meisjes). Stijntje en het Sushi-restaurant (vrij naar Roald Dahl), waarin Stijntje tot ieders verrassing een Gouden Snikkel wint en in een sushirestaurant de avond van zijn leven heeft, met Billy Banga en zijn doorgedraaide Oempa-Loempa’s, die elkaar aan het jasje trekken, tegen de muren plassen en uit volle borst ‘alle meisjes zijn hoeren’ zingen, waarop vervolgens Stijntje zijn solo heeft (‘Ik zie daar geen kwaad in’), waarna ten slotte de hele meute zingt: ‘Ik had het voor geen goud willen missen.’ Doek (oei, net van de muur getrokken).

Kijk dat is verbondenheid, daar gaat het om.

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties