Amnesty International zette afgelopen vrijdag een knalgele ‘woonkamer’ neer op het plein voor het Academiegebouw. Ze nodigde studenten uit om te discussiëren en om ze ervan bewust te maken dat discriminatie overal voorkomt – dus ook aan de universiteit.
Plaatselijk campagneleider Eli Berghuis: ‘Wat we heel vaak tegenkomen is onbewuste discriminatie. Dat je bijvoorbeeld iemand van een bepaald ras aan ziet komen en dat je dan de straat oversteekt omdat je denkt dat hij gevaarlijk is.’
‘Dat is natuurlijk heel moeilijk toe te geven. Mensen zeggen niet graag “Oh ja! Ik discrimineer”. Maar als je je eenmaal bewust bent geworden van het feit dat je het doet, kan je ook beter nadenken over waarom je het doet.’
Amnesty hoopt dat door de nonchalante sfeer van de gesprekken meer mensen gaan nadenken over hoe ook zij discrimineren.
Geen probleem
Niet iedereen heeft negatieve en vervelende ervaringen. Een aantal studenten liet weten dat er helemaal geen probleem is. Zij zijn nooit het slachtoffer van discriminatie geweest. ‘Er is geen discriminatie aan de universiteit’, zei student Daniel Nsengiyumra. ‘Althans, niet dat ik ooit heb meegemaakt.’ Andere studenten twijfelden ook. Ze durfden niet op een van de gele stoelen te gaan zitten voor een discussie.
Weer andere studenten deden echter wel mee, zeker toen studentassessor Saina Abeshzadeh erbij kwam om naar ze te luisteren. Eén studente zei dat ze een college had verlaten omdat ze het ongemakkelijk vond dat de hoogleraar het voortdurend over haar ras had. Anderen vertelden over hoe moeilijk het is om zich aan te sluiten bij Nederlandse studenten.
Zorgen
‘We moeten een platform hebben waar studenten hun zorgen kunnen uiten’, zei Abeshzadeh. ‘Mensen zijn zich al veel bewuster van het onderwerp tegenwoordig. Ze letten echt veel meer op hun woorden, bijvoorbeeld als het om grapjes gaat. Het is makkelijker om het er over te hebben als we er open over zijn.’
Abeshzadeh herinnerde de studenten eraan dat als ze ooit gediscrimineerd worden, ze zich kunnen melden bij de vertrouwenspersoon, Marjolein Renker. ‘Zij is er om jullie te helpen. Het is gratis en het is vertrouwelijk.’