Tapas maken. Dat was de geniale invulling van de warme donderdagnamiddag voor een bont gezelschap mensen die vinden dat de hardwerkende student/unimedewerker wel eens wat afleiding mag hebben. Of vinden dat Groningen wel een beetje extra onderzoeksjournalistiek kan gebruiken. Of er simpelweg al hun hele leven al zitten. Welkom bij de UKrant.
Wat de studentredacteuren in ieder geval gemeen hebben, is dat ze het leuk vinden om te schrijven; voor het geld hoef je het niet te doen. Al kan ik er prima elke dag een kopje koffie van halen, zo blijft het geld mooi binnen de uni (hoewel, niet meer, sinds de catering is overgenomen…).
Maar leuk vinden betekent nog niet dat je kúnt schrijven en nadat je met de vaste redactie te maken hebt gehad, weet je zeker dat je het niet kunt. Maar zo leer je het uiteindelijk wel.
Vergadering
De wekelijkse freelancersmeeting is voor mij een ideale manier om te ontsnappen aan het afgelegen en in zichzelf gekeerde Zernike en erachter te komen wat er zoal speelt bínnen de grachten. Bij die vergaderingen heb ik (student)redacteuren – al dan niet van harte, zo is het leven – zien komen en gaan, en inmiddels behoor ik zelf al tot de oude garde.
Door de verscheidenheid aan mensen leidt het brainstormen tot mooie producten – denk UK-helden en Sommetje van Sipma. Maar ook wel eens niet, om de een of andere reden; de satirische pagina is er niet van gekomen en nu is de UK ingehaald door ‘Achter de RUG’.
Of zou dat stiekem toch een UK-uitwas zijn? Ik hoop het.
Kip
Terug naar de tapas. Opeens komt Bas naar me toe (hij leest mijn columns toch niet, beweert hij) en zegt: ‘Wouter, ik moet even met je praten’. Is dit dan het lang verwachte functioneringsgesprek? ‘Ik ben bijna dood door jou’. Hm. ‘Mijn stukje kip was nog rauw’. Oei ja, die had ik gemaakt.
En ik maar denken dat het een kookworkshop was, waar de keukenmeester toezicht houdt op een veilig eindresultaat. Hoe dan ook, de kipspiesjes die ik gegeten had, waren wel prima.
Teken
Al met al bleken we te veel eten gemaakt te hebben; wat bij zulke workshops wellicht nogal snel gebeurt. Het drinken echter (dat is natuurlijk waar het ons studenten écht om gaat), was wel eindig; op een onchristelijk vroeg tijdstip bleek de bar al gesloten te zijn.
Teken voor mij om goed-getimed – voordat de stemming omslaat – te vertrekken en lekker het Noorderplantsoen op te zoeken.
Dan rest me alleen nog eenieder een fijne zomer te wensen!