Fadh, Maks en Moritz runnen een currybezorgdienst
Verrukt van vindaloo
Het aanrecht in de typische studentenkeuken is minuscuul. Er staat een oude koelkast en de kruiden, vers en gedroogd, puilen uit een lade. Een grote rijstpan staat op een keukentafel die duidelijk van Marktplaats komt. Twee snelkookpannen – gedoneerd door vrienden – staan zij aan zij. En dan is er nog het dikke notitieboek met de woorden Kitchen Bible erop, volgeschreven met recepten.
Fahd Rayees doet zijn schort om en strooit mosterdzaadjes in een hete pan. Ze beginnen al snel te knetteren en springen bijna uit de pan. De Indiase student business administration doet er snel een deksel op en keert zich dan naar de twee andere koks. Student internationale communicatie Maks Szych uit Polen is kipfilets aan het marineren in een roze yoghurtsaus, terwijl achter hem de Duitse psychologiestudent Moritz Abel met behulp van een molentje gember tot een gele pasta aan het draaien is.
Drie culturen bij elkaar in een kleine keuken. Samen runnen deze studenten Curry Me, een maaltijdbezorgdienst die verse Indiase gerechten aflevert voor een zacht prijsje.
Gechoqueerd
Curry Me was een idee van Fahd. Hij vond als kind al zijn weg naar de keuken, hoewel er in India vaak gek gekeken wordt naar mannen die in huiselijke sfeer koken – dat is iets voor vrouwen. ‘Het was een prima manier om de studie te ontwijken’, zegt hij. ‘En mijn ouders klaagden nooit als ik in de keuken stond.’
Koken was een prima manier om de studie te ontwijken
De ouders van zijn verloofde reageerden iets anders’, lacht hij. Toen hij ze voor het eerst ontmoette waren ze ronduit gechoqueerd dat hij zowaar kookte. ‘Maar toen stelde ik voor om samen met mijn toekomstige schoonmoeder te koken’, vertelt hij. ‘Ik wist dat ik zo een band met haar zou opbouwen.’
Terwijl de verleidelijke geur van Indiase kruiden zich door de keuken verspreidt, werkt Fahd snel en geconcentreerd. Hij is bezig met een veganistische curry waarvoor hij tofu in blokjes snijdt en er daarna alle vocht uit knijpt boven een kom met saus. ‘Dat maakt de smaak intenser’, legt hij uit.
Als er een paar druppels op de vloer belanden, veegt hij die onmiddellijk op. ‘Onze regel is om alles zo snel mogelijk op te ruimen.’ Als Maks klaar is met de marinade, blijven er wat vlekken achter op de tafel. ‘Maak die even schoon’, spoort Fahd hem snel aan.
Betoverd
Aanvankelijk waren Maks en Moritz gewoon klanten die enorm van curry hielden. Maar toen Fahd zijn aanbod wilde uitbreiden en wat vrienden uitnodigde om te komen proeven, kwam Maks met een van hen mee. ‘Fahd vroeg me hoe vaak ik curry at’, vertelt Maks. ‘Toen zei ik: “Dit wil ik elke dag!” Ik was op dat moment helemaal betoverd door het eten’, zegt hij met een lach.
De rest is geschiedenis. Maks vertelde zijn huisgenoot Moritz – die het Indiase eten enorm miste nadat hij een tijdje in het land had gewerkt als vrijwilliger – over de curryknul uit Corpus den Hoorn. Ze bestelden daarna zo vaak, dat Fahd hen vroeg om bij hem thuis te komen eten, zodat hij niet elke dag curry bij ze hoefde te bezorgen. ‘Het werd een vaste afspraak op zaterdag en ik realiseerde me dat zij het eten lekkerder vinden dan wie ook’, zegt Fahd.
Drie maanden later werden de twee zijn zakenpartners. ‘We vonden elkaar in onze passie voor eten.’
Moeder
Maar er zou überhaupt geen bedrijf geweest zijn zonder de moeder van Fahd. ‘Dit is mijn achtste start-up’, bekent hij. Hij probeerde onder meer om mensen die het moeilijk hebben te helpen door middel van sport en zette een online platform op voor de Indiase markt dat gratis lichamelijk onderwijs verzorgde. Die bedrijfjes haalden het niet. Maar deze keer liep het anders.
Tien dagen lang aten we drie keer per dag rijst
Toen Nisham haar zoon nog maar een jaar geleden opzocht in Groningen, ontdekte ze dat de studenten hier maar beperkt betaalbare en toch voedzame maaltijden konden krijgen. Authentieke Indiase curries zijn heerlijk, niet te moeilijk om te maken en relatief goedkoop.
‘Ze had gelijk, natuurlijk’, zegt Fahd. ‘Dus vroeg ik haar om alle simpele recepten die ze uit haar hoofd wist op te schrijven.’
Bootcamp
Hij pakt de Kitchen Bible en bladert er liefdevol doorheen: er staat een netjes handgeschreven recept in voor cafreal chicken uit Goa, een Sri Lankaanse curry en matar paneer uit Noord-India.
Zijn moeder mag ze dan ‘makkelijk’ hebben genoemd, maar dat betekent niet dat Fahd ze meteen de eerste keer goed kon maken. ‘Ze organiseerde een culinaire bootcamp’, zegt hij. ‘Tien dagen lang aten we drie keer per dag rijst. Dus ja, ik kwam wel wat aan’, lacht hij. ‘Maar ik heb veel geleerd over het koken van curry.’
Later, toen ze weer terug was, keek zijn moeder zelfs via een videoverbinding mee als hij aan het koken was. ‘Ze lette er dan op dat ik wel de juiste verhoudingen gebruikte en of de rijst wel perfect gekookt was. Rijst klaarmaken lijkt misschien enorm makkelijk, maar het vraagt veel aandacht’, zegt Fahd.
Tegenwoordig heeft hij haar hulp niet meer nodig. Hij kent de recepten uit zijn hoofd en kan zelfs aan de kleur van de saus beoordelen of hij goed op smaak is. ‘Hij moet er roze uitzien.’
Vegetarisch
Zijn vrienden, die hem op de voet volgen, leren ook snel bij. ‘Ik let heel goed op hoe Fahd kruiden roostert om ervoor te zorgen dat hun aroma vrijkomt’, zegt Maks. ‘En hoe hij ze combineert om de saus precies goed in balans te brengen.’ Maar er zijn nog dingen die ze hem niet nadoen. Moritz raakt het vlees bijvoorbeeld niet aan. ‘Ik was vroeger vegetariër, dus dat is niet echt iets voor mij.’ ’
Wat ik tijdens de studie leer kan ik hier geweldig toepassen
Als ze niet aan het koken zijn, helpen Maks en Moritz mee met het klantencontact en de bezorging. Alles loopt nu op rolletjes: ‘Dit is ons kindje’, zegt Moritz. Maks gaat volgend jaar zelfs zijn stage lopen bij Curry Me.
Voor Fahd sluit het runnen van een eigen bedrijf perfect aan bij zijn master small business and entrepreneurship. ‘Wat ik leer tijdens de studie kan ik hier geweldig toepassen’, zegt hij. ‘Mijn sociale contact bestaat vooral uit Maks en Moritz, maar ik vind het helemaal prima om thuis te zijn en zo te werken.’
Marktplaats
Als de stomende porties butter chicken, tofu en rijst klaar zijn om ingepakt te worden, pakt Maks de groene bezorgtassen die ze tweedehands op Marktplaats op de kop tikten. ‘Een stel studenten wilde er vanaf.’ Om de tassen te onderscheiden van het oorspronkelijke merk, hebben ze er het logo van Curry Me opgenaaid. ‘Door tassen en verpakkingen te hergebruiken kunnen we de kosten laag houden en blijven de prijzen voor iedereen betaalbaar.’
Dan belt Fahds moeder om te zien of alles goed gaat. Hij houdt het eten voor de camera zodat ze het kan beoordelen. Natuurlijk zijn de gerechten perfect. Ze glimt: ‘De leerling is de meester geworden.’
Op het gezicht van Fahd verschijnt ook een lach. ‘Als middelste kind was ik het zwarte schaap van de familie, dus het is leuk om mijn moeder mijn eten te horen complimenteren.’