Universiteit

Besturen toen (1971) en nu (2018)

Van KEI-lang naar KEI-veel

Marc Boels
Leeftijd: 25 jaar
Komt uit: Stadskanaal
Woont in: Groningen
Studeert: Marketing
Is: Voorzitter Stichting KEI

AdJan van der Graaff
Leeftijd: 67 jaar
Komt uit: Dordrecht
Woont in: Groningen
Studeerde: Onderwijskunde en antropologie
Was: Coördinator Evenementen KEI

Vijftig jaar bestaat hij al: de KEI-week. Er is natuurlijk flink wat veranderd sindsdien. Het oudst vindbare bestuurslid, van 1971, AdJan van der Graaff (67) en de huidige voorzitter Marc Boels (25) over de KEI van toen en nu.
Door Sofie Tuinsma

Hoe ziet/zag jullie bestuur eruit?

AdJan: ‘Mijn bestuur bestond uit veertien mensen. Het was toen nog geen stichting, dat werd het in 1972. Ik was verantwoordelijk voor de evenementen, zoals het grote openingsevenement.’

Bij AdJan in het bestuur was Theo Maas de voorzitter en daarmee het gezicht van de KEI. ‘Theo was betrokken bij een politieke studentenpartij, die later overging in de Groninger Studentenbond.’

Marc: ‘Jeetje, veertien. Wij werken met zijn zevenen, ik ben de voorzitter. Dat openingsevenement heet nu de Grand Opening. En bij ons is het niet politiek geladen.’

Hoe ziet/zag het programma van de KEI-week eruit?

AdJan: ‘Mijn KEI-week duurde 21 dagen. De eigenlijke KEI-week was negen dagen, de rest van de dagen was voor de mensen die geen lid werden van een vereniging. Er deden 1900 studenten mee. Het programma was vooral gericht op informatie. KEI stond destijds nog voor Kommissie Eerstejaars Informatie.’

Marc: ‘21 dagen! Wauw, ik vind vijf dagen al behoorlijk. Nu betekent KEI trouwens Kommissie Eerstejaars Introductie. En er doen nu meer dan vijfduizend studenten mee.’

AdJan: ‘Dat is een enorm verschil. Ons programma zat echt bomvol informatie: er waren veel activiteiten rondom politieke partijen, goede doelen, derdewereldorganisaties, bedrijfsbezoeken, dat soort dingen.’

Marc: ‘Ons doel is nu vooral heel breed: we willen alles van het studentenleven laten zien. Niet alleen het uitgaansleven, haha.’

Waarom ben je KEI-bestuur gaan doen?

AdJan: ‘Ik ben vanuit de Usva bij de organisatie van de KEI gekomen, omdat ze iemand uit de culturele hoek erbij wilden hebben. Ik ben gevraagd door vrienden. Leek me leuk. Ik hoefde niet te solliciteren.’

Marc: ‘Dat gaat nu heel anders. Ik heb twee pittige sollicitaties gehad, van beide een uur. Ik heb gesolliciteerd vanwege de zelfontplooiing. Je leert jezelf kennen, op leuke en minder leuke manieren.’ Hij wijst naar AdJan: ‘En je ziet, met hem is het goed gekomen. Ik maak me geen zorgen meer.’

Waar bestaan/bestonden je dagelijkse bezigheden voor de KEI uit?

AdJan: ‘Bands contracteren, groepen aansturen, evaluatiegroepen leiden, heel organisatorisch bezig zijn.’

Marc: ‘Ik weet van alles een klein beetje. Hoofdzakelijk doe ik vergunningen en veiligheid.’ Ook de activiteiten van verenigingen gaan via hem. In 2013 is er een ongeluk gebeurd tijdens een van de activiteiten van de KEI, dat wil Marc voorkomen (een studente brak toen haar rug op een springkussen). Ik ben ook de schakel tussen de gemeente en de KEI, en ik doe de pers.’

Wat is/was het doel van de KEI-week?

Marc: ‘De doelstelling van de KEI is tegenwoordig om alle aspecten van het studentenleven te laten zien. Niet alleen maar uitgaan, stappen en drinken, maar ook informatie over wat je naast je studie kunt doen, bijvoorbeeld.’

AdJan: ‘In 1971 lag de doelstelling vooral op het integreren, want de bevolking van Groningen was niet altijd even studentvriendelijk.’

Dat is ook een thema op de dinsdag van de KEI-week dit jaar, vertelt Marc. ‘Je denkt als student: ik gooi even een briefje door de deur bij de buren als ik een feestje geef. Maar die buren krijgen wel zeventig van die briefjes per jaar, dat is niet leuk meer.’ Daarom zit er dit jaar een mok in het KEI-tasje, om op een andere manier contact te maken met je buren: een kopje koffie drinken.

AdJan herkent dat; hij woont zelf in de Oosterpoort waar ook veel studenten wonen. ‘Naast ons is een complex met buitenlandse studenten. Vooral de Spanjaarden zijn heel luidruchtig.’ Het ergste was acht jaar geleden, toen Nederland het WK voetbal van Spanje verloor. AdJan: ‘Het was een teringherrie daar.’ Marc lacht als een boer met kiespijn en zegt: ‘Ik praat liever niet meer over die wedstrijd.’

Wat is het grootste verschil tussen de KEI-week in 1971 en in 2018?

AdJan: ‘Wij moesten in ieder geval elke ochtend om negen uur al van start met werkgroepen, bedrijfsbezoeken en de hele toestand. Jullie programma begint pas ’s middags.’

Marc: ‘Wij zijn hier ook al wel vroeg hoor.’

AdJan: ‘En je ziet hier een kantoor vol met computers, maar wij hadden natuurlijk niks. Inschrijvingen gebeurden met de hand, twee dagen voor de KEI-week.’

Marc: ‘Het grootste organisatorische verschil ligt aan het feit dat de KEI nu een stichting is, en daarmee volledig onafhankelijk is.’

AdJan: ‘En bij ons had je de politiek. De KEI-bestuurders waren allemaal van die linkse jongens, die probeerden heel erg hun gedachtegoed door te drukken. Ze wilden alleen maar linkse partijen uitnodigen op politieke fora, bijvoorbeeld. De verenigingen, de Usva en de ACLO gingen daar behoorlijk tegenin, dat botste nogal.’

‘Het was ook echt de tijd ervoor, het CDA en de VVD werden namelijk net uit het college van burgemeester en wethouders gegooid. Groningen was gewoon links. Toen was het aan Max van den Berg en Jacques Wallage, echte linkse jongens. Toch hebben we wel goed samengewerkt, hoor.’

De KEI-week van nu is vooral veel grootschaliger en massaler dan vroeger, zegt AdJan. ‘Wij zochten het dikwijls uit plaatselijke initiatieven, bijvoorbeeld bands uit de buurt. Dat is nu heel anders.’ Internationalisering is ook een groot verschil, zegt Marc. ‘We willen dit jaar weer meer internationale studenten trekken.’

Marc: ‘Huisvesting is voor internationals inderdaad een uitdaging. Dat zit ook deels in mijn portefeuille. Ons doel is om tijdens de KEI-week iedereen huisvesting te bieden, en dat lukt altijd.’ Ook wil de KEI zoveel mogelijk informatie verstrekken over het vinden van een kamer erna. ‘Ik zie het als mijn verantwoordelijkheid om de verwachtingen aan te passen. We hebben niet voor iedereen meteen een kamer.’

AdJan: ‘Je gaat niet zeggen: “Tuurlijk hebben we een kamer”.’ Destijds hadden zij geen rol in de huisvesting. ‘Het ging gewoon om veel kleinere aantallen. En eind jaren ’60 zijn er grote studentenflats gebouwd waardoor er veel ruimte was: Selwerd I, II en III en de Hoendiepflat.’

Wat is de grootste uitdaging van de KEI-week?

AdJan: ‘Het organiseren van een evenement. Zie het als een kluwen wol, die je uit elkaar moet halen en op het einde moet het, zonder knopen, gewoon kloppen.’ Het grootste probleem in 1971 was dat er te weinig was begroot voor zijn evenementen, zegt AdJan. ‘We moesten toen ook nog verantwoording afleggen aan de universiteit.’

Marc: ‘Ik vind het lastig om één uitdaging te benoemen, ik denk dan aan het motto van Pippi Langkous: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan.’ Hij houdt wel zijn hart vast voor ongelukken, zoals tijdens de KEI-week in 2013. ‘Daar denk ik weleens aan, zo van: hoe ga ik dan met de pers om, met ouders, dat soort dingen.’

AdJan: ‘Oh, wij hadden trouwens ook nog wel een ding met de gemeente. We hadden erover gesproken: wat moet nou het idee worden van de KEI? Wij dachten aan inburgeren, je thuis voelen. De locoburgemeester antwoordde daarop: bedenk wel dat studenten hier te gast zijn. Nou, dat schoot helemaal in het verkeerde keelgat.’

Wat leer je van een bestuursjaar bij de KEI?

AdJan: ‘Ik heb veel geleerd van het organiseren van activiteiten, dat is later zelfs mijn baan geworden. Ik werk tot op de dag van vandaag als organisatieadviseur. Ik heb ook veel geleerd van het samenwerken met veel verschillende karakters.’

Marc: ‘Ik vind het samenwerken met mijn bestuursleden, met allemaal andere achtergronden en opleidingen, ook heel leerzaam. Er zijn natuurlijk weleens irritaties, maar aan het einde van de dag moet het gewoon werken. Daar leer je heel veel van.’
AdJan knikt bevestigend.

Marc: ‘En ik heb mijn beeld van goed leidinggeven ook wel bijgesteld.’

Wat ging/ga je na je bestuursjaar bij de KEI doen?

AdJan: ‘Ik moest mijn studie afmaken. Ik was pas twintig toen ik KEI-bestuur deed, ik zat in mijn eerste jaar. Daarna ben ik altijd evenementen blijven organiseren.’

Marc: ‘Ik ga reizen, nog een beetje van het studentenleven genieten. Daarna moet ik er ook maar geloven en ga ik op zoek naar werk.’

AdJan, heb je nog een survivaltip voor Marc?

AdJan: ‘Haha, ik heb 21 dagen KEI-week overleefd inderdaad. Een gouden tip? Toch regelmatig slapen.’

Marc: (lacht) ‘Ik zal mijn best doen.’

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties