Studenten

Pro’s redigeren je schrijfwerk

Een tien voor een tientje


Is je Engels niet sterk? Vind je het lastig een goed essay te schrijven? Professionele eindredacteuren helpen je graag. Maar is een corrector inhuren een olifantenpaadje naar academisch succes of een recept voor problemen?
Door Candela Martínez / Illustratie door Kalle Wolters

‘Hi Rosie, I have seen your post concerning proofreading and I was wondering if you still have the time to help out a student in need?’

‘Hey Rosie, I forgot to tell you, but I got an 8 for my assignment, which made me very happy!’

Voor tien euro per uur poetst Rosie Taekema je essay of scriptie op tot ’ie glimt. De pre-masterstudent arts, policy and cultural entrepreneurship heeft een bijbaantje als corrector en helpt RUG-studenten met hun schrijfwerk. 

Ze is niet de enige: mensen met Engels als moedertaal bieden hun diensten aan op Facebook of via flyers op de mededelingenborden van de faculteiten. Sommigen zijn studenten zoals Rosie, die hopen op een extra zakcentje. Anderen zijn professionals. Ze beloven academisch succes door studenten te ‘coachen’ bij het schrijfproces. Dat kan variëren van het corrigeren van spelling en grammatica tot het uitgebreid redigeren van de inhoud. Het enige dat je hoeft te doen om je essay te upgraden van matig naar uitstekend is een snelle zoekopdracht intikken in Google en je portemonnee trekken. 

Studenten nemen soms een dag voor hun deadline contact met me op. Dan moet ik de hele nacht opblijven

Taekema richt zich alleen op het taalniveau, dus houdt ze haar prijzen laag – hoewel ze haar tarief misschien omhoog gooit ‘nu ik zoveel positieve feedback heb gekregen van mensen’. Dan Rawle, een Leidenaar met klanten aan de RUG, laat zijn vergoeding afhangen van het aantal woorden en de deadline. Duizend woorden binnen een week is zeven euro vijftig, maar tweeduizend binnen een dag kost veertig euro. ‘Studenten nemen soms een dag voor hun deadline contact met me op. Dan moet ik de hele nacht opblijven, dus dan reken ik meer.’   

Charlie Robinson-Jones, masterstudent taalkunde en mede-oprichter van redactiebureau ThinkDippy, biedt correctiewerk aan voor 9,90 euro per duizend woorden. Eindredactie kost 13,90 en voor ‘uitgebreide eindredactie’ ben je 17,90 kwijt. Dat laatste houdt onder meer het verbeteren van de alinea-opbouw en presentatie in, plus het checken op feitelijke onjuistheden. Zijn klanten zijn vooral promovendi.  

Studenten hebben moeite met Engels

Het is niet erg verrassend dat studenten niet rondbazuinen dat ze gebruik maken van een corrector. Maar ze schamen zich er ook niet voor dat ze er eentje nodig hebben. ‘Het is gewoon een dienst’, zegt een van de promovendi die Robinson-Jones als klant heeft. 

‘Mijn onderzoeksverslagen zijn hierdoor van betere kwaliteit’, zegt een student medische wetenschappen die anoniem wil blijven. Ze is een international die Engels niet als moedertaal heeft, ‘dus heeft het voor mij veel voordelen om iemand in te schakelen die mijn grammatica kan verbeteren’. 

Niet alleen gingen haar cijfers omhoog, haar schrijfkwaliteiten verbeterden ook. Ze houdt bij wat er gewijzigd is in haar tekst en daar leert ze van. ‘Je ontdekt welke fouten je het meeste maakt en dus kan je die voortaan vermijden’, legt ze uit.  

Zo lang de ideeën en de argumenten van jou zijn, zie ik het probleem niet van hulp inschakelen

Corrector Rawle is het met haar eens. ‘Studenten zouden een cijfer moeten krijgen op basis van wat ze geleerd hebben, niet hoe goed hun Engels is.’ De meeste van zijn klanten zijn studenten international relations, zegt hij. ‘Vooral omdat er zoveel internationals die studie doen, en omdat je er een oneindige hoeveelheid schrijfopdrachten krijgt.’ 

Hij vindt het niet oneerlijk als studenten iemand betalen om naar hun werk te kijken. Sommigen doen het omdat ze willen uitblinken, ‘maar anderen willen gewoon niet aan een vriend vragen om gratis zes uur te besteden aan het verbeteren van hun essay’. 

‘Zo lang de ideeën en de argumenten van jou zijn, zie ik het probleem niet van hulp inschakelen’, zegt de student medische wetenschappen. Maar voor Paula González, die de master media creation and innovation doet, is dit ‘een duidelijk geval van valsspelen’. Zij heeft zelf haar schrijfvaardigheid verbeterd door vooral veel te oefenen.  

Uitblinken wordt een geldkwestie

Het is niet ongebruikelijk dat studenten betalen voor diensten die hen helpen bij het studeren. Studentenverenigingen bieden samenvattingen aan van elk denkbaar vak, voor de schappelijke prijs van het jaarlijkse lidmaatschap. Iemand inhuren om je te helpen met de voorbereiding op je tentamens is gewoon geaccepteerd.

Maar dit alles betekent wel dat uitblinken op academisch gebied een kwestie van geld wordt, zegt professor international relations Christoph Humrich. Als je het je kunt veroorloven, komt de kennis in hapklare brokjes naar je toe, klaar om op papier gespuugd te worden.     

Betalen om je werk te laten verbeteren is fraude, vindt Humrich, maar hij maakt zich ook zorgen dat studenten zichzelf hiermee tekort doen. Ze doen geen poging meer om werkelijk iets te leren en ze delen hun werk niet meer met studiegenoten zodat ze van elkaars kennis kunnen profiteren. ‘Ze weten op deze manier niet of ze ook op eigen kracht een sterk paper kunnen leveren. En werkgevers willen geen medewerkers die geen goede stukken kunnen schrijven’, zegt hij. 

Werkgevers willen geen medewerkers die geen goede stukken kunnen schrijven

Maar het mag dan onethisch zijn om je werk na te laten kijken door een eindredacteur, illegaal is het strikt gezien niet. En zelfs als je iemand zou inhuren om je complete essay voor je te schrijven, kom je daar hoogstwaarschijnlijk nog mee weg ook. Het is geen plagiaat, dus is het niet makkelijk te achterhalen. Ephorus en andere anti-plagiaatsoftware zullen geen alarm slaan.  

Corrigeren versus redigeren

Dus waar ligt de grens tussen een artikel corrigeren en het zelf schrijven? Dat laatste gaat Robson-Jones van ThinkDippy een stap te ver. Hij krijgt er wel verzoeken toe, maar die wijst hij van de hand, zegt hij. ‘We geven commentaar en feedback, maar we wijzigen de inhoud niet.’

Zelfs als je een stuk oppervlakkig redigeert heb je echter wel wat kennis van het onderwerp nodig. Wat als je een werkstuk over biomoleculaire chemie moet nakijken en je weet zelfs niet wat een atoom is? ‘Dan doen we achtergrondonderzoek om onszelf met het onderwerp bekend te maken’, zegt Robson-Jones. Ook Taekema vraagt haar klanten om meer informatie en artikelen om zich in te lezen, zodat ze de context beter begrijpt.

‘Ik heb de meest gekke scripties geredigeerd’, zegt Rawle. ‘Mijn favoriet was eentje over hekserij en wicca, die was echt bizar.’ Een andere keer keek hij een essay na over archeologische vondsten. Maar hij is van mening dat hij geen diepgravende kennis nodig heeft van een vakgebied. ‘Het is niet mijn taak om het onderwerp te begrijpen, mijn werk is het Engels verbeteren.’ 

Engels

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

2 Reacties
Meest gestemd
Nieuwste Oudste
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties