Studenten
Tomas Baçe Foto Anouk Brekhof

Trip tijdens code oranje mocht niet

Tomas verloor zijn beurs maar knokt terug

Tomas Baçe Foto Anouk Brekhof
Don’t mess met rechtenstudent Tomas Baçe. De RUG schrapte zijn Erasmusbeurs door corona, maar hij sleepte de Nationale Ombudsman erbij om die beslissing aan te vechten. ‘Ik vind het niet kunnen hoe de RUG met studenten omgaat.’
1 juni om 16:39 uur.
Laatst gewijzigd op 24 augustus 2021
om 14:58 uur.
juni 1 at 16:39 PM.
Last modified on augustus 24, 2021
at 14:58 PM.
Avatar photo

Door Felien van Kooij

1 juni om 16:39 uur.
Laatst gewijzigd op 24 augustus 2021
om 14:58 uur.
Avatar photo

By Felien van Kooij

juni 1 at 16:39 PM.
Last modified on augustus 24, 2021
at 14:58 PM.
Avatar photo

Felien van Kooij

Student-redacteur Volledig bio Student editor Full bio

Afgelopen vrijdag deed rechtenstudent Tomas Baçe het bezwaarschrift op de bus waarmee hij officieel bezwaar maakt tegen het verlies van zijn Erasmusbeurs in september 2020. Want, vindt hij, hij voldeed aan alle EU-regels om de beurs te mogen ontvangen. En toch besloot de RUG die niet uit te keren.

En – misschien vindt hij dat wel erger – toen hij bezwaar wilde maken tegen dat besluit, werkte de universiteit hem aan alle kanten tegen, stelt hij.

Net als tientallen andere studenten van de RUG zou Tomas in september vorig jaar op uitwisseling gaan naar een buitenlandse universiteit. In zijn geval: Trinity College in Dublin. ‘Ik zou sowieso naar Dublin om mijn vriendin te zien’, zegt hij. ‘Dus ben in augustus toch gegaan.’ Het gevolg: zijn Erasmusbeurs werd ingetrokken.

Quarantaine

Alles was geregeld. Bovendien was het besmettingsgevaar in Ierland op dat moment minder groot dan in Nederland. Dus voor zijn veiligheid was reizen geen probleem, zegt hij. Toch namen de meeste faculteiten van de RUG het besluit om uitwisselingen te schrappen. Zijn faculteit rechten besloot in principe door te gaan, maar studenten die  reisden tijdens een oranje reisadvies kregen geen beurs meer. ‘Ik probeer te achterhalen waarom die keuze is gemaakt’, zegt hij. 

De RUG had daarover niet eens mogen beslissen, stelt Tomas, want het geld is niet van de universiteit maar van de EU. ‘En de EU erkent dat ik aan de regels voldoe om het geld te ontvangen.’ 

De RUG zou zich niet blind moeten staren op kleurcodes

‘Ierland had een oranje reisadvies van het ministerie van Buitenlandse Zaken, omdat er een quarantaineverplichting was’, vertelt Tomas. Dat was echter geen probleem voor hem, omdat Trinity College zelf speciale quarantaineplekken had voor uitwisselingsstudenten. 

Noodzakelijk

En hoewel het ministerie dus adviseerde alleen ‘noodzakelijke reizen’ te maken, werd niet bindend voorgeschreven wat dat precies inhield. ‘De RUG vult dit heel streng in en vindt studeren dus kennelijk niet noodzakelijk’, zegt hij. 

Bovendien geven de kleurcodes naar verschillende landen niet enkel meer aan of het wel of niet veilig is om naar een bepaald land te reizen. Ze zijn een manier geworden om toerisme naar landen met een quarantaineplicht tegen te houden. ‘De RUG zou zich niet blind moeten staren op kleurcodes, maar moeten kijken naar individuele gevallen’, vindt Tomas.

En dan is er ook nog het feit dat de verschillende organisaties binnen de RUG geen eenduidig beleid hebben. De examencommissie keurde al in oktober de vakken goed die Tomas in Ierland volgde. Dit kunnen ze doen, omdat ze onafhankelijk opereren van besluiten van het college van bestuur. ‘Dus ik vraag me echt af waarom het cvb moeilijk doet over geld wat niet eens van hen is.’

Aanvechten

Tomas wilde het besluit aanvechten, maar dat bleek niet zo gemakkelijk. Er was immers geen officieel besluit genomen. Ook het beleid op grond waarvan de universiteit handelde, bleek niet openbaar. Zonder besluit of beleid, kon Tomas officieel geen bezwaar maken.

De RUG maakte dat ik geen bezwaar kón maken

‘Dus ik ben gaan mailen. Eerst naar de coördinator van de faculteit, die me doorverwees naar de coördinator van de universiteit. Daar kreeg ik eerst wel snel antwoord van, maar toen ik vervolgvragen stelde, kreeg ik ineens een korte mail van het juridisch bureau van de universiteit.’

Waarna er radiostilte intrad en er niet meer op zijn mails werd gereageerd. Hij werd stapelgek van de manier van communiceren, zegt hij. ‘De RUG zorgde er voor dat ik geen mogelijkheid had om bezwaar te maken. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd.’

Nationale Ombudsman

Uiteindelijk besloot Tomas in februari dat hij lang genoeg had gewacht. Hij nam contact op met de Nationale Ombudsman. En toen kwam er beweging in de zaak. De stelde in maart vragen aan de RUG, waarna Tomas in april het besluit kreeg dat hij nodig had. Met het besluit kon hij eindelijk het bezwaarschrift opstellen dat hij wilde indienen sinds een klachtenprocedure in december op niets uitliep. ‘Ik heb er twee weken aan gewerkt en ik heb eigenlijk bijna medelijden met degene die mijn boekwerk van 35 pagina’s moet doorlezen.’

In het stuk pleit Tomas, naast de toekenning van de beurs, voor meer transparantie in het beleid en betere communicatie naar studenten. Ook wil hij dat er rekening wordt gehouden met individuele gevallen. Alleen al bij rechten kent hij minstens dertien studenten in een vergelijkbare situatie. Allemaal verloren ze hun beurs, maar elke situatie is net even anders. Zijn bezwaarschrift is dus niet per definitie van toepassing op de anderen. 

Vertrouwen

Veel vertrouwen in de procedure heeft hij overigens niet. Na de interventie van de Nationale Ombudsman hebben hij en de andere studenten nog een gesprek gehad met de RUG. Daarin werd hen gevraagd om hun individuele situaties opnieuw op papier te zetten. ‘De anderen waren blij’, herinnert hij zich. ‘Ze dachten: nu gaan ze echt naar óns kijken.’

Het is een principekwestie geworden

Het duurde een maand voor er een reactie kwam. Een tweeregelig, uniform mailtje, waarin studenten werd meegedeeld dat hun beurs was ingetrokken vanweg de kleurcode oranje. ‘Waarschijnlijk moet ik uiteindelijk naar de rechter stappen’, denkt Tomas. ‘Ik heb er geen vertrouwen meer in dat de RUG kritisch naar zichzelf kan kijken als ze het bezwaar lezen.’ 

Het gaat Tomas inmiddels niet eens meer om de ongeveer 2000 euro die hij is misgelopen. ‘Het is een principekwestie geworden’, zegt hij. ‘Ik vind het niet kunnen hoe de RUG met haar studenten omgaat.’ De RUG zou studenten moeten ondersteunen, maar dat gebeurt volgens hem niet door de slechte communicatie en beleid dat niet openbaar gemaakt wordt. 

Winnen

Tomas is vastberaden om te winnen. ‘Dat zou zelfs een win-winsituatie zijn, want dat betekent dat de RUG haar rechtenstudenten goed onderwijs geeft’, grapt hij. ‘Ik heb veel geleerd van dit proces, maar ik heb hier wel een slechte relatie met de RUG aan over gehouden. Ik twijfelde al of ik mijn master in Groningen wilde doen. Dat gaat hem na dit alles niet meer worden.’  

Reactie RUG: 

In een reactie zegt de RUG dat ze in een aantal mails inhoudelijk antwoord heeft gegeven op de vragen van Tomas Baçe. ‘Er hebben daarnaast een aantal gesprekken (twee) met hem plaatsgevonden en de RUG  is op de hoogte van zijn bezwaar.’ De reactie heeft wel lang op zich laten wachten, erkent de universiteit, maar ‘dit heeft geen invloed gehad op de antwoorden op de vragen die Tomas heeft gesteld’.

Reizen naar ‘oranje’ gebieden (alleen noodzakelijke reizen) waren niet toegestaan, benadrukt de RUG, en dat is vooraf aan de studenten verteld. Het bezwaar van Tomas zal worden behandeld door een onafhankelijke commissie.

Engels