Studenten

Internationals versus Nederlanders #2

Integreren doe je zo!

Ben je bang dat je moeilijk zult integreren als je gaat studeren aan de RUG? Drie internationale studenten geven tips. ‘Kom snel in actie. Nog voordat de Nederlandse studenten groepjes gaan vormen.’
Door Megan Embry
Dit verhaal is onderdeel van een tweeluik.
Lees ook #1 ‘Nederlanders versus internationals’

‘Stug volhouden’

Xhorxhia Peno zoekt een plekje in de Holtbar. Zij komt uit Albanië en is eerstejaars International and European Law. Ze knokt nog steeds om te integreren. Maar kleine dingetjes maken dat ze continue wordt herinnerd aan feit dat ze hier niet thuis is. ‘Sommige dingen vond ik gek, vooral in het begin. Neem nou het feit dat als je niest, niemand “bless you” zegt. In Albanië zou zelfs een compleet vreemde dat doen. Het is zo raar! Als ik nies, kijk ik nog altijd snel in het rond.’

Nederlandse studenten zijn ‘beleefd, maar niet vriendelijk’, zegt ze, en Peno vindt het nogal bot en ongemakkelijk als ze Nederlands spreken alsof ze er niet bij is. Het is moeilijk jezelf een houding te geven, als dat gebeurt. ‘Ik probeer het gesprek wel te volgen, maar meestal kijk ik maar een beetje op mijn telefoon.’

Maar het is niet allemaal kommer en kwel. Peno heeft een vriendelijk Nederlandse huisgenote die haar nieuwe dingen uitlegt, denk aan vuilnisbakken en fietspaden. ‘Ik denk dat je kunt zeggen dat ik toch één Nederlandse vriendin heb gemaakt!’ Ze hoopt dat het haar helpt om ertussen te komen. ‘Het is een kettingreactie. Je maakt een vriendin en dan stelt zij je weer voor aan andere mensen en dan gebeurt het gewoon.’

Is gebrekkige sociale integratie een probleem? Peno schudt haar hoofd. ‘Ik denk het niet’, zegt ze. ‘Mensen verschillen nu eenmaal. Albaniërs lachen veel en hard, en soms kijken mensen je aan met zo’n blik van “jij lijkt wel gek, wat doé jij?” Maar dat is nu eenmaal mijn stem, mijn lach.’ Mensen moeten er maar van houden, lacht ze. Luid.

‘Stort je erin!’

Sara Seber komt de Starbucks in de UB binnenwaaien, buiten adem en berouwvol – maar het is de schuld van haar roeiclub dat ze te laat is. Ze accepteert een cappuccino met een dankbare en enigszins vermoeide blik. Het is immers tentamenperiode.

Seber is Duits en net begonnen met een master marketing. Veel van haar Nederlandse vrienden leerde ze kennen bij het roeien. Iedereen zou bij een sport- of studievereniging moeten gaan, zegt ze. ‘Vrienden maken moet echt spontaan gaan’, zegt ze. ‘Je ontmoet elkaar in een of andere commissie en je denkt “Oh! Ik vind die persoon leuk.” En dan push je een beetje: “Laten we eens afspreken.”

Maar, waarschuwt Seber, je moet wel snel in actie komen. Nog voordat de Nederlandse studenten groepjes vormen. ‘Als dat eenmaal gebeurd is, kom je er niet meer tussen’, zegt ze. Juist de eerste weken zijn belangrijk, want dan voelt iedereen zich nog kwetsbaar – de introductieweek, of de eerste week op college of de sportvereniging. ‘Als dat moment voorbij is, wordt het heel moeilijk.’

‘Dutchies’ kunnen erg onzeker zijn, zegt Seber. ‘Vooral degenen die nog niet in het buitenland zijn geweest en zich niet heel comfortabel voelen met Engels. Ze worden superstijf en weten zich geen houding te geven.’ Je moet dat alleen niet persoonlijk opvatten. ‘Nodig ze liever uit om iets leuks te doen, zodat zij ook uit hun bubbel komen en zien dat er leuk dingen zijn buiten hun veilige omgeving.’

Sebers beste vriendin is Nederlands. Ook de andere vriendschappen die ze opdeed, waren de moeite die ze erin stak dubbel en dwars waard. ‘Ik denk dat dat komt, omdat ze niet veel mensen dichtbij laten komen. Dus als dat wel gebeurt, betekent het ook iets.’

‘Omarm eens iets anders’

Cantin Gillen rijdt tot vlak voor Spaak Koffie & Koers, net zo vertrouwd op zijn fiets als een Nederlander. Hij zit in zijn tweede jaar medische wetenschappen en de Amerikaan heeft nog geen plannen om Nederland te verlaten. Hij gaat zitten, met zijn jas nog aan, vol verlangen om uit te leggen waarom hij het hier zo fijn vindt.

‘Ik denk dat Nederlanders eigenlijk behoorlijk cool zijn. Waarom weet ik ook niet’, zegt hij. ‘Dingen lijken te kloppen hier. Het dagelijks leven zit hier logisch in elkaar. Ik denkt dat dat hen de vrijheid geeft om zich geen zorgen te maken. Ze kunnen gewoon van de dingen genieten.’

Dat geldt ook voor sociale relaties. ‘Het maakt deel uit van de cultuur om gewoon naar een café te gaan en koffie te drinken met een vriend, zelfs als het gaat om een half uurtje in de middag. Dat is gewoon hoe het leven is. Ik maak tijd voor jou, omdat jij mijn vriend bent en ik het fijn vind om dat te doen.’

Gillen heeft veel te danken aan Nederlandse vrienden. Hij arriveerde in zijn uppie in Groningen, zes maanden voor de colleges begonnen. Steven, een Nederlandse jongen waar hij een keer bier mee had gedronken, bezorgde hem een kamer en zelfs een baantje achter de bar in een café.

Hij grijnst als hij zich de fouten herinnert die hij achter de bar maakte voordat hij de Nederlandse taal beheerste. ‘Je moet Nederlands leren’, zegt hij. ‘Het is ook gewoon sympatiek, weet je. En het is ook een gespreksonderwerp. Wat werkt nou beter dan jezelf een beetje belachelijk maken, terwijl je als een kleuter een taal probeert te spreken?’

Dus waarom is integreren dan zo moeilijk voor veel studenten? ‘Ik denk niet dat het een structureel probleem is’, zegt Gillen. ‘Het is meer persoonlijk.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Het is gemakkelijk om naar iemand toe te stappen en te zeggen “Hey, waar kom jij vandaan? Ik heb ook geen idee wat hier in vredesnaam gaande is”. En dan deel je in dat ongemak.’

Maar internationale studenten moeten zich daar niks van aantrekken. ‘Een deel van international zijn is zo goed mogelijk omgaan met het feit dat je je ongemakkelijk voelt. Mensen omringen zich het liefste met mensen die op hen lijken. Nou, prima, maar als je alleen maar wilt omgaan met mensen die hetzelfde zijn, waarom blijf je dan niet gewoon thuis? Omarm eens iets anders!’

Dit verhaal is onderdeel van een tweeluik.
Lees ook #1 ‘Nederlanders versus internationals’

Engels

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties