Moldavische franchise in Groningen

‘All you need is love’ is het eerste dat je ziet – en voelt – als je Tucano Coffee binnenstapt. De tropisch ingerichte koffiezaak ligt op steenworpafstand van het Harmoniegebouw van de RUG. Het grote uithangbord hangt aan een kleurrijke muur die is versierd met schilderingen van wilde dieren, standbeelden en ornamenten. Alsof je midden in het Amazoneregenwoud een espresso bestelt.

Diana Scorpan (19), een tweedejaarsstudent internationale betrekkingen uit Moldavië, begroet haar klanten met een warme glimlach. Zij en haar businesspartner – waarmee ze ook verloofd is – zijn mede-eigenaren van Tucano Coffee in Groningen.

Dag in, dag uit

Met haar elegante kledingstijl en zelfverzekerde uitstraling, verbergt Diana nonchalant het feit dat ze eigenlijk nog een tiener is. Ze is dan ook geen typische tiener die haar dagen in de bieb en haar nachten in de kroeg slijt.

Diana is dag in, dag uit in haar koffiezaak te vinden, waar ze zowel de drukbezette serveerster is, als de beheerste manager. ‘Ik ben hier minstens acht uur per dag. Ik studeer hier meestal ook. Het is zo goed als een fulltime baan.’

De obers lopen soepel door de ruimte en verspreiden de zoete geur van koffie en versgebakken cheesecake. Op de achtergrond klinkt het geroezemoes van verschillende gesprekken. De ontspannen sfeer moet alleen niet te ontspannen worden voor het personeel; Diana controleert haar medewerkers regelmatig om er zeker van te zijn dat het haar gasten aan niets ontbreekt.

Hoewel Diana elk moment in haar café koestert, dat in oktober 2018 opende, vindt ze het ook alsmaar lastiger om aan haar studieverplichtingen te voldoen.

Ontzettend drukke baan

‘Wat tijd betreft is het erg moeilijk geweest. Een bedrijf runnen is een ontzettend drukke baan’, zegt Diana. Ze heeft een aantal vakken niet gehaald en moet er ook een aantal laten vallen.

De universiteit bood weinig steun. Diana had begrepen dat de RUG studentondernemers aanmoedigt, maar toen ze hulp zocht bij het combineren van haar studie en bedrijf, kon ze die nergens vinden. ‘Ik wist niet echt bij wie ik moest aankloppen, dus heb ik het maar gelaten.’

Toch liet deze generatie-Z-ondernemer zich niet afschrikken haar droom na te jagen. ‘Moldaviërs delen de wil om succes na te streven. Ik wil aan mezelf en mijn leeftijdgenoten bewijzen dat ik dit kan.’

Volgend jaar, zodra het bedrijf een gevestigde naam heeft, wil ze zich meer op haar studie richten. ‘Dan haal ik de vakken die ik heb laten vallen zo snel mogelijk in’, zegt Diana vol vertrouwen.

Ik wilde altijd al iets groots doen

Maar voorlopig heeft ze weinig tijd; ook haar hobby’s en luie ochtenden hebben plaats moeten maken voor haar ambitie. Zelfs haar ouders maakten zich in het begin zorgen over haar plannen. Zou het openen van een koffiezaak niet te veel van het goede zijn voor een tienerstudent? Diana veegde de zorgen van tafel. ‘Ik wist altijd al dat ik iets groots wilde doen; dat ik succesvol wilde zijn om uiteindelijk terug naar huis te keren en mijn land te helpen.’

De volgende stap

Tucano Coffee is de volgende stap in haar plan om op een dag een belangrijk publiek figuur in haar Moldavië te zijn. ‘Ik leer hier elke dag zoveel. Kijk naar al die verschillende mensen hier. De internationale betrekkingen ontvouwen zich voor je ogen’, zegt ze terwijl ze trots glimlachend naar de groepen studenten kijkt. Iedereen houdt een felgekleurde mok vast. Het geluid van de espressomachine overstemt haar even. ‘Mijn ouders vinden het nu ook goed.’

Het merk Tucano – in 2011 opgericht in Moldavië – is vernoemd naar de toekan, de vogel die in de tropische wouden Midden- en Zuid-Amerika leeft. De 32 Tucano koffiezaken – verdeeld over acht landen, waaronder Roemenië, Kyrgyzstan en de Verenigde Arabische Emiraten – ademen de sfeer van de Zuid-Amerikaanse jungle. Diana is de eerste die de hippe franchise naar West-Europa brengt.

Toen ze zich inschreef voor de RUG, zag ze meteen de ondernemersmogelijkheden die Groningen bood. ‘Toen ik voor het eerst naar de stad kwam, leek het me direct een verzamelplek van creatieve en actieve mensen. Met zoveel studenten had Groningen een plek nodig waar iedereen elkaar kon treffen’, zegt ze.

Mensen zien studenten als kinderachtige dronkenlappen

Door haar jonge leeftijd is Diana een uitzondering in de ondernemerswereld. Dat zorgde in het begin voor wat hindernissen. Toen ze zich vorig jaar opgaf voor een franchiselicentie, moest ze een hardnekkig vertrouwensprobleem overwinnen. ‘Mensen zijn zo negatief over studenten. Ze zien ons als kinderachtige dronkenlappen die niet weten wat ze met hun leven aan moeten.’

Maar naarmate hooggeplaatste medewerkers van Tucano Diana leerden kennen, beseften ze dat zij anders was. Ze leek altijd een stap voor iedereen uit te lopen. Zo was ze pas zestien toen ze de Moldaafse Debat Vereniging opzette, een landelijke studentenorganisatie.

Burgemeester

Haar zakenpartner en verloofde Sergiu Braga (30) heeft ook de nodige prestaties geleverd: op zijn 26^e werd hij tot burgemeester van zijn dorp gekozen. Na zijn termijn van vier jaar volgde hij Diana naar Groningen.

Diana prijst zichzelf ‘gelukkig’ met de unieke kans die ze in het leven krijgt: ‘En die pak ik gewoon.’ Ze denkt dat veel van haar medestudenten, ondanks hun goede ideeën, bang zijn om in de stormachtige wateren van het ondernemerschap te duiken. De moeite die je erin steekt en de offers die je ervoor brengt, lijken voor veel jonge mensen te veel. ‘Maar het leven is zo kort; ik zou spijt krijgen als ik al deze kansen niet onderzocht. Als je je tijd goed indeelt en je prioriteiten op een rij zet, dan is alles mogelijk.’

Engels