Het begint in 2011. Bax leest online iets over het brouwen van bieren, en is meteen om. Met zijn vader rept hij zich naar de winkel om potten en pannen te halen, zodat ze zelf aan de slag kunnen. Samen toveren ze de ouderlijke keuken om tot een bierfabriekje.
Inmiddels is de vader van Bax gestopt met brouwen – hij vond zichzelf beter geschikt als proever. Nu werkt zijn zoon samen met Sepp Jansen, die hij kent van de Groningse studentenwielervereniging Tandje Hoger. ‘Op een zaterdagmiddag hadden we niks te doen. Jeroen stelde voor om bier te brouwen. Ik was gelijk enthousiast en wilde precies weten hoe alles in z’n werk ging’, zegt Jansen, die een studie biologie op zak heeft.
Dynamisch duo
Bax besluit al snel te stoppen met zijn studie en zich volledig op het brouwen te storten. ‘Ik had een dikke drive om dit project wél te laten slagen, omdat al een aantal studies mislukt was’, zegt hij. ‘Dat is denk ik ook de reden waarom we in tweeënhalf jaar zo hard gegroeid zijn.’
Jansen studeert verder en komt via een master en PhD bij een universiteit in Duitsland terecht. Daar werkt hij nog steeds als onderzoeker. Toch probeert hij minstens twee keer per maand langs te komen bij de brouwerij. ‘Sinds Sepp erbij is, zijn de recepten een stuk beter geworden’, vindt Bax. ‘Ik ben goed in proeven, smaak en geur. Hij probeert juist uit te zoeken hoe we ons bier kunnen verbeteren, door de literatuur in te duiken.’
Ruimtegebrek
De eerste tweeduizend liter bier wordt gebrouwen in een Amsterdamse brouwerij. Terug in Groningen blijkt de keukentafel te klein om al het gerstenat op te slaan. Noodgedwongen wijkt Bax uit naar de schuur in de tuin, maar ook deze volstaat al snel niet meer. ‘We zijn toen verkast naar een grote schuur bij een slijterij in Hoogezand. Hier was genoeg ruimte en konden we uitbreiden’, aldus Bax.
Inmiddels zijn de biermakers opnieuw verhuisd, ditmaal naar de gloednieuwe brouwerij aan de Friesestraatweg. Als Bax het voormalige bouwbedrijf komt bezichtigen, ligt het pand nog vol met troep, bouwmateriaal en stof, maar hij is meteen verkocht. ‘Een paar maanden later tekenden we het contract en kregen we de sleutel. Het slopen en klussen kon beginnen.’
Oma’s pruim
Dat het brouwende tweetal niet de enigen in Nederland zijn met een speciaalbierbrouwerij, moge duidelijk zijn. ‘De speciaalbieren en brouwerijen schieten als paddestoelen uit de grond. De concurrentie is erg groot’, geeft Bax toe.
Met ‘verrassende smaken’ en ‘grappige namen’ proberen ze zichzelf te onderscheiden van de rest. Zo kun je bijvoorbeeld de dop van een flesje ‘Kon minder’ of ‘Oma’s pruim’ wippen. De naam van het laatstgenoemde bier heeft misschien wel een wat dubbele betekenis, geeft Bax lachend toe. ‘Maar het is echt gebaseerd op de pruimenboom in mijn oma’s tuin. De rest mag je zelf invullen.’
Met hun bier ‘Koud vuur’ wonnen Bax en Jansen drie weken geleden goud op de Brussels beer challenge, een soort wereldkampioenschap bierbrouwen. Het succes smaakt naar meer, vertelt Bax. ‘Zaterdag gaat de brouwerij open en vertellen we nog één keer het verhaal over hoe het allemaal begon. Daarna breekt er een nieuw tijdperk aan en gaan we nieuwe verhalen maken. Waar het heen gaat? Dat weet ik niet. Maar ik hoop dat we in Nederland en over de hele wereld kunnen exporteren.’