De winnaars
De beste vrouwelijke lifter dit weekend (omgerekend naar gewichtsklasse) was Colette Haddon (-63 kg klasse) met een squat van 140 kilo, bench press van 77,5 kg en een deadlift van 172,5 kilo.
De beste mannelijke lifter van het weekend was Timothy Martens (-83 kg). met een squat van 210 kilo, bench press van 145 kilo en een deadlift van 285 kilo.
In een oefenruimte van Northside Barbell aan het Stationsplein in Groningen staat een groep powerlifters zich op te warmen. Gewichten gaan de lucht in en de gezichten zijn gespannen. Drie oefeningen staan er vandaag op het programma: de squat, bankdrukken (bench press) en de deadlift.
‘Elke lifter heeft drie beurten, waarin hij of zij steeds hoger in gewicht gaat en mag laten zien hoe sterk hij of zij is’, vertelt Yildiz Stuiver van de organisatie, Northside Barbell.
Het is de eerste keer dat de enige studentenkrachtsportvereniging van Noord-Nederland een bondswedstrijd organiseert. Yildiz: ’Deelnemers kunnen zich vandaag ook plaatsen voor de Nederlandse Kampioenschappen.’
Rechten
Voor powerlifter Mirte de Haan hoeft dit niet meer; zij is al gekwalificeerd. ‘Het is gewoon een leuke wedstrijd tussendoor, een thuiswedstrijd, dus die kon ik niet voorbij laten gaan,’ vertelt de oud-rechtenstudente. Ze studeerde anderhalf jaar geleden af aan de RUG, maar traint nog wel met de studenten van Northside Barbell.
Het is een goede oefening voor De Haan, want met 145 kilo in haar nek ‘squatte’ ze een persoonlijk record. Bankdrukken deed ze met 72,5 kilo en voor de tilde ze 162,5 kilo op. De Haan: ’Ik ben hartstikke tevreden.’
Drie onderdelen betekent ook: veel wachten tussendoor. ’Dan ga ik een beetje ijsberen,’ vertelt De Haan. ‘Dan word ik wat nerveus en zet ik mijn koptelefoon op. Als ik heel erg nerveus ben en ik wil wat zen worden dan luister ik klassieke muziek. Maar als ik er echt voor ga, dan is het wel hard rock, metal of hardstyle; het is maar net waar ik zin in heb.’
Progressie
In de zaal is het afwisselend muisstil, en dan weer een hoop herrie: iedereen moedigt elkaar flink aan. Ondanks dat het een individuele sport is, maakt dit het volgens De Haan zo leuk. ‘We trainen met een heel leuke club mensen. Dus het is voor mij ook een groot sociaal ding.’
Daarnaast zie je ook snel progressie. ‘Als je goed traint, ga je ook gewoon vooruit, dus het is heel erg meetbaar. Wat je er insteekt, krijg je er ook echt uit. Elke wedstrijd probeer je meer kilo’s te tillen. Dat vind ik heel erg fijn. En ik vind het ook gewoon stoer om te doen. Het is misschien ook wel een beetje verslavend. Verstand op nul en gewoon lekker tillen,’ aldus De Haan.
De organisatie is tevreden en ook de bond ziet een tweede keer wel zitten. Ylidiz: ’We kregen veel positieve reacties van de lifters. We willen nog wel een keer.’