Elkaar

Foto Reyer Boxem

Elkaar

De wereld vecht gezamenlijk tegen corona. Maar als je een andere ziekte hebt, of ergens bang voor bent, sta je er vaak alleen voor, constateert student-columnist Laura Mijnders.
Door Laura Mijnders
17 februari om 9:00 uur.
Laatst gewijzigd op 17 februari 2021
om 10:06 uur.
februari 17 at 9:00 AM.
Last modified on februari 17, 2021
at 10:06 AM.

Waar andere mensen zich druk maken over de uitslag van hun coronatest, is er bij mij een geheel nieuwe vrees opgetreden: de tandarts. Sinds een aantal jaar zit ik bij een speciale angsttandarts die retegoed is. Met name omdat hij je weet te vinden.

Neem je niet op? Ze blijven bellen, soms zelfs via een afgeschermd nummer. Trap je erin, dan voelt het alsof je een weerhaak in je bek hebt. Ze halen je langzaam binnen met zalvende stem, laten het klinken alsof het maken van een afspraak jouw idee was.

Goed, ik hapte. Ik voelde dat de lijn strakker kwam te staan. Ik probeerde de afspraak eerst een half jaar uit te stellen, mompelde iets over het studentleven en planning, maar de assistente benadrukte dat ik niet bang hoefde te zijn voor corona: ‘We werken strikt volgens de regels’.

Nu ben ik helemaal niet bang voor corona, wel voor de tandarts. Enfin, toch lief van het mens.

Ik lees dikwijls in de krant dat ik niet de enige ben die de dokter en tandarts mijdt in coronatijd. Ik snap het ook wel. Eenmaal bij een arts krijg je na een doorverwijzing toch nog vaak te horen dat de behandeling wordt uitgesteld tot de epidemie enigszins tot bedaren is gebracht.

Ik ben helemaal niet bang voor corona, wel voor de tandarts

Zo’n onzichtbare vijand is ook moeilijk te begrijpen. Hoe elimineer je iets dat je niet ziet noch begrijpt? Toch vind ik dat de angst voor uitstel van behandelingen en operaties meer aandacht verdient. In ieder geval minstens zoveel als de angst voor corona.

Dat zit hem in het samenhorige aspect van corona. Een vijand waar de hele wereld gezamenlijk tegen vecht, maakt dat je het gevoelsmatig minder alleen hoeft te doen. Maar een tumor wacht ook niet. En die bestrijd je toch nog steeds voornamelijk alleen.

Wat ik wil zeggen: laten we niet vergeten aandacht te hebben voor onze omgeving en alle andere angsten. Aan de behoefte aan steun en behandeling hiervoor. Laten we hiermee wat vaker een weerhaak met een uitnodiging elkaars kant opgooien en onze medestudenten, collega’s en docenten vragen hoe het nu echt met ze gaat.

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties