Wereldreis

Foto Reyer Boxem

Wereldreis

Student-columnist Bauke van der Kooij ging op wereldreis en zag luipaarden, rijstvelden, woestijnen, Meppel en tropische regenwouden. Waar zijn reis naartoe ging? Hij ging met de trein van de Randstad naar Groningen.
Door Bauke van der Kooij
11 maart om 9:29 uur.
Laatst gewijzigd op 22 november 2020
om 16:19 uur.
maart 11 at 9:29 AM.
Last modified on november 22, 2020
at 16:19 PM.

Soms, als ik met wat vrienden praat die in de Randstad studeren, komt een van ons op het idee om elkaar weer eens in het echt te zien. Op de vraag of zij dan naar Groningen komen, wordt vaak twijfelend gereageerd. Want Groningen is toch wel ver weg, en dan moet je zo lang in de trein zitten.

Dat kan ik onderschrijven; een tijdje terug zat ik in de trein van Amsterdam naar Groningen, en dat was zacht gezegd geen pretje. De tweede klas zat helemaal vol, waardoor ik in het gangpad moest staan.

Even later kwam een horde levenslustige zestigplussers de trein binnen, die ondanks hun energieke uitstraling opeens allemaal beweerden ‘dat zij een beetje oud waren’ en graag wat ruimte kregen.

Nog geen minuut later klonk de stem van de machinist door trein: hij richtte zich tot alle reizigers met een week- of weekendabonnement en verzocht alle studenten plaats te nemen op het dak van de trein.

Vervolgens kwamen we in Almere aan, waar ik zulke trauma’s heb opgelopen dat ik dat deel van de reis liever oversla

Daar heb ik het grootste deel van de reis doorgebracht. Ik begon met enkele andere reizigers aan een spelletje pesten, maar er was geen beginnen aan. Even later kwam de man van de railcatering moedig door een luik naar het dak van de trein, waarna hij ons vroeg of we iets wilden eten of drinken.

Ik had ondertussen wel zin gekregen in een gevulde koek, maar bij het aangeven waaide de koek uit mijn handen zo de rails op, waarna een tegemoetkomende trein mijn versnapering aan gort reed.

Vervolgens kwamen we in Almere aan, waar ik zulke trauma’s heb opgelopen dat ik dat deel van de reis liever oversla. Het vervolg van de treinrit had ik uitzicht op woestijnen, tropische regenwouden en meerdere steile bergpassen, waar de trein metershoge sneeuwmuren moest trotseren.

Later zag ik luipaarden, rijstvelden, middeleeuwse kathedralen, Meppel en minstens negentien tunnels met een lengte van meer dan vijf kilometer. Drie keer moest de trein door spoorwegwerkers met de hand weer op de rails worden gezet, twee keer stond de trein een tijd lang stil door een kapotte bovenleiding.

Nog geen twee uur later reed de trein langs station Haren en even later was de trein op zijn eindbestemming, waar ik compleet afgepeigerd uitcheckte.

Groningen is ver. Echt heel ver.

1 REACTIE

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

1 Reactie
Meest gestemd
Nieuwste Oudste
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties