In zijn blik

Foto Reyer Boxem

In zijn blik

Student-columnist Bente van Leeuwen kreeg een drankje aangeboden in de kroeg en sloeg dat af. ‘Ik weet niet wat er zo onveilig voelt aan de blik van de man in de kroeg. Ik weet niet waarom ik op mijn 14e voor slet werd uitgemaakt.’
Door Bente van Leeuwen
3 maart om 9:46 uur.
Laatst gewijzigd op 22 november 2020
om 16:19 uur.
maart 3 at 9:46 AM.
Last modified on november 22, 2020
at 16:19 PM.

Voor ik een relatie kreeg, ging ik vaak op stap. Ik flirtte en wisselde blikken uit met wie maar kijken wilde. Ik danste, ik dronk, ik voelde me vrij. Vrij. Vrolijk. Sexy. Maar ook, en altijd, onveilig.

Hij kijkt naar me, de man in de kroeg. Wie ben ik in zijn blik? Roep ik iets op? Vraag ik erom? En waar dan precies om? De aandacht vind ik leuk en vleiend. Ik dans anders als ik alleen op mijn kamer ben. Maar ik vraag niet om het gebrek aan respect. Ik vraag niet om een hand op mijn billen.

Ik werd al slet genoemd voor ik überhaupt mijn eerste zoen had ontvangen. Ik had soms een grote mond en altijd grote borsten. Was dat genoeg om die conclusie te trekken?

Zijn blik verhardde mijn blik. Dat zie ik nu pas, met wat afstand. Ik begon mijn lichaam te zien als machtsmiddel. Iets wat de ander wou en ik kon geven, eventueel. ‘Doe je best maar’, dacht ik bij mezelf. ‘Doe je best, en dan beloon ik je misschien.’ Als een baasje met hond.

Maar mijn lichaam is meer dan dat. Meer dan een middel, meer dan een product dat anderen kunnen consumeren. Mijn lichaam is mijn huis. Alles wat ik mee maak, maak ik mee vanuit hier. Alles wat ik voel, proef of zie is onlosmakelijk verbonden met mijn lijf. Daar mag ik niet hard naar kijken.

De man in de kroeg loopt naar me toe en vraagt of ik een drankje wil. Ik zeg nee. Is het een terechte bescherming of ontzeg ik mezelf een aardig gesprek met een vriendelijke man? Kijkt hij te respectloos naar mij of ik te hard naar hem?

Mijn lichaam is meer dan een product dat anderen kunnen consumeren. Mijn lichaam is mijn huis

Hoe dan ook, ik zeg nee. Maar wat betekent ‘nee’ in een kroeg? Wat betekent ‘nee’ in een pornowereld waarin ‘nee’ eigenlijk ‘ja, ga door’ betekent? Ik zeg drie keer nee en hij loopt weg. Ik vraag me af hoeveel vrouwen tot die derde nee durven te gaan.

Als ik met vriendinnen praat over ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, merk ik dat de meesten het niet te serieus nemen. ‘Ik merk het niet’, hoor ik vaak. Er wordt gedacht dat het gaat over andere vrouwen, in andere landen met andere culturen.

Maar de statistieken liegen niet: ook in Nederland is er een loonkloof en is het aantal gevallen van geweld tegen vrouwen schrikbarend. Merken we het niet, of willen we het niet merken? Hopen we verder te zijn dan we zijn?

Ik stel alleen vragen. Niet omdat ik geen stelling durf te nemen, maar omdat ik het echt niet weet. Ik weet niet wat er zo onveilig voelt aan de blik van de man in de kroeg. Ik weet niet waarom ik op mijn 14e voor slet werd uitgemaakt. En ik weet niet of we soms bewust onze ogen dichtklemmen.

Wat ik wel weet is dat ik klaar ben met het verhuren van mijn huis. Wanneer ik naar mezelf in de spiegel kijk, is mijn blik terug naar zacht.

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties