Vergeten als optie

Stampen voor een toets en de dag erna alles weer vergeten zijn. Wat is daarvan de zin? Dus moet je dat anders aanpakken, ontdekte UKrant-columniste Alex Steenbreker: gespreide herhaling.
Door Alex Steenbreker

Ik heb een goed geheugen, maar ik ben niet laaiend enthousiast over hoe het werkt. Als ik lang genoeg wacht, vergeet ik namelijk ook het meeste weer. Dat is hoe het voor iedereen werkt, maar vroeger dacht ik dat ik de enige was met deze bug. Totdat medescholieren begonnen te klagen dat ze alles de dag na de toets weer vergeten waren.

Vergeten was een bron van problemen en onzekerheid, ook bij mij. Noodgedwongen was ik allerlei manieren gaan proberen om bergen leerstof in mijn hoofd te krijgen. Ik kwam erachter dat er iets opmerkelijks aan de hand is met herhaling: het zit hem niet in hoe vaak je iets herhaalt, maar wanneer.

Pas na mijn eindexamen ontdekte ik het bestaan van de vergeetcurve van Ebbinghaus en van het bewezen effectieve principe van gespreide herhaling. Toen werd ik boos. Dit was informatie waar ik ooit om gevraagd had. Als dit al zo lang bekend was, waarom had niemand me dan verteld hoe het moest? Als ik iets niet meer wist, kreeg ik op mijn kop, maar vergeten leek me onvermijdelijk en niet optioneel.

Afgelopen oktober lanceerde Nicky Case een interactieve uitleg over gespreide herhaling. Hij beschreef daarbij ook een methode die ik nog niet kende: de Leitnerbox. Ik sloeg meerdere mensen met de uitleg van Case om de oren, maar ik kreeg meestal geen reactie. Mensen kwamen niet over de drempel om het te lezen, misschien omdat de tekst nog niet naar het Nederlands is vertaald.

En wie het einde van de uitleg haalt, wacht een tweede drempel om gespreide herhaling ook echt toe te passen. Onder het mom practice what you preach besloot ik dat ik zelf over die tweede drempel heen moest. Je hebt immers niets aan een goed idee als het niet wordt uitgevoerd.

Ik legde post-its klaar om flashcards van te maken en ik deelde een bakje op in zeven levels. Met een kalendertje erbij was mijn Leitnerbox klaar voor de start. Een nieuw vak diende zich aan: drie weken fulltime, net genoeg voor de kaarten uit de eerste week om level vijf te halen.

Het viel me verrassend zwaar. Het maken van alle flashcards was tijdrovend en het kalendertje wierp me een strak tijdschema toe. Maar de dag voor het tentamen was ik wel vrij, want er waren geen onderdelen waar ik nog mee aan de slag moest. Ik haalde een 8,5.

Natuurlijk zou het beter zijn om opleidingen in te richten op gespreide herhaling, maar daar heb ik geen invloed op. Andersom behoeft de Leitnerbox voor mij nog een aantal aanpassingen, omdat hij niet goed aansluit bij hoe mijn curriculum in elkaar zit. Dat is een derde drempel.

Voor deze drempel ga ik een aanloop nodig hebben, maar ik kom er wel overheen. Vergeten is niet zomaar onvermijdelijk. Soms, als je weet hoe onthouden werkt, wordt het optioneel.

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties