Maandenlang waren ze dé grote onzekere factor in de Yantaiplannen, de vijf studenten van Lijst Calimero. Van de andere studentenpartijen, SOG en DAG, was al een tijd bekend dat ze respectievelijk warm voorstander en fanatiek tegenstander waren. Maar de stem van Calimero kon beide kanten op. Maandag kwam het hoge woord eruit: Calimero is tegen, Yantai haalt geen meerderheid in de Universiteitsraad.
Critici zeggen: Belachelijk dat een paar studenten een project onmogelijk maken waar al miljoenen euro’s en zoveel tijd en energie in gestoken is.
‘Dat is nu eenmaal democratie. Wij zijn gekozen vertegenwoordigers, de Universiteitsraad heeft instemmingsrecht afgedwongen. Als iemand het daar niet mee eens is, moet hij bij de minister aankloppen of bij het college van bestuur. Het is juist goed dat ook mensen van buiten de organisatie meedenken, want personeel heeft altijd een baas. Studenten kunnen ontvankelijker naar zulke kwesties kijken.’
‘Ik ben het volstrekt niet eens met die Chinese professor die in de Volkskrant over medezeggenschap en inspraak zei dat studenten niet verder kijken dan hun neus lang is. Ik doe het niet voor mezelf, anders zou ik niet de medezeggenschap in gegaan zijn. Dit doe ik voor mensen die nu nog op de middelbare school zitten en later naar de universiteit gaan. Als Yantai wel zou doorgaan, ben ik allang afgestudeerd. Hoezo doe ik het voor mezelf?’
Maar China is geld, geld betekent wetenschappelijk onderzoek.
‘Misschien heeft het met mijn aard te maken, maar ik geloof niet direct in zulke aannames. Ik ben ervan overtuigd dat dit een goede beslissing is. De fractie is ook unaniem. We hebben de universiteit behoed voor een stomme stap. Natuurlijk, ik hoor ook: er is daar geld, China is een groot en machtig land. Dan denk ik: Ja, en dan? Het gaat ons om de kwaliteit van de diploma’s in Groningen, om goed onderwijs.’
‘Calimero is dertien jaar geleden opgericht. Voor de ‘gewone’ student, die niet bij een studentenvereniging wil om alleen bier te drinken en ook niet op de barricades wil staan. Die gewoon goed onderwijs wil volgen. We zijn een studentenfractie, we zijn niet gekozen voor ambtenaren.’
Voel je je nu ook een soort David versus Goliat? De omgekeerde Calimero, ‘ik is groot en zij zijn klein?’
Wondergem lacht en zegt: ‘Dat is iets overdreven. Maar het is wel zo dat we ons niet gek hebben laten maken, we zijn onszelf gebleven. We hebben heel nuchter naar de aanvraag gekeken. En die heeft ons niet overtuigd. Ik ben trots op onze fractie.’
Wel eens wakker van gelegen, van die verantwoordelijkheid?
‘Soms wel. Toen ik me vorig jaar verkiesbaar stelde, heb ik er sterk rekening mee gehouden dat ik voor deze keuze zou komen te staan. We hebben er heel veel tijd en heel veel energie in gestoken. Tot november waren we er echt nog niet uit. We waren kritisch, maar konden toen, op dat moment, ook nog voor het plan stemmen.’
Velen dachten: Calimero gaat wel om.
‘Zo werkt het niet. Er zit geen timer op ons, die afgaat na honderd uur op ons inpraten. We hebben een mening. Als je die wilt veranderen, moet je met betere argumenten aankomen. Niet met andere argumenten, maar met betere. Het is echt niet zo dat we tussen twee borrels door hebben geroepen ‘We doen het!’ of ‘Nee, het is kut’.’
Veel reacties gehad op jullie tegenstem?
‘Er zijn heel veel gesprekken gevoerd. En er is ook wel gezegd: ‘Besef je wel wat je doet?’ Ik maak me niet zo druk om oppervlakkige meningen van mensen die het dossier niet goed kennen. Wat ik wel frustrerend vind is dat, voordat we ons besluit publiekelijk maakten, de studentenorganisaties van de Faculty of Science and Engineering (die voortrekker in Yantai had moeten worden – red.) al waren ingelicht. FSE is tegen ons opgezet. Dat vind ik niet netjes.’