Blokkeervries

Tegen het einde van het jaar bedolven de kranten ons als altijd onder lijstjes, jaaroverzichten en interviews met Bekende Nederlanders. Op die lijstjes staan zelden mijn favorieten.
Door Gerrit Breeuwsma

De jaaroverzichten zijn een amalgaam van klimatologische dieptepunten, sportieve hoogtepunten en politieke missers, en van Bekende Nederlanders zijn er inmiddels zoveel dat ik de meesten niet eens ken. Omdat ik dat graag zo houd, leg ik hun interviews ongelezen terzijde, waarna ze in de papierbak een voorschot nemen op de vergetelheid.

Wat ik wel ter harte heb genomen, is het uitvoerige interview met de nieuwe voorzitter van het College van Bestuur, Jouke de Vries, dat in Dagblad van het Noorden verscheen. Eerlijk gezegd was het me bijna ontgaan, maar ik kreeg het vanuit het verre Friesland toegestuurd door een attent familielid dat de mening huldigt: wiens brood men eet, diens woord men leest. Nou, dat heb ik gedaan.

Zeer nauwgezet mag ik wel zeggen, op zoek naar eventuele ongerechtigheden, want een gewaarschuwd mens telt voor twee. Maar ik kon niet echt iets vinden, of het zou moeten zijn dat hij jonger is dan ik. Niet veel hoor, maar toch (ik houd er niet van, dat iedereen maar jonger is).

Maar goed, dat is misschien niet iets dat je De Vries kunt aanrekenen, dus laten we zeggen dat de eerste indruk die hij maakte goed is. Nou ja, voor wat het waard is; indien nodig zal ik mijn mening herzien en u daarvan op de hoogte stellen.

Het verbaasde me echter wel toen ik las dat hij niet weet wat een universiteit is.

Ik stelde me onmiddellijk zijn eerste werkdag voor, waarbij hij de trappen van het Academiegebouw beklimt, de portiers groet, de trap neemt naar de aula, waar de entourage hem wel bevalt. In de muurschildering ziet hij de geschiedenis van de universiteit terug, en geschiedenis, daar mogen ze hem voor wakker maken.

Later werpt hij nog een blik in de collegezalen, waar het doordringende boren en kloppen van noeste bouwvakkers hem moeilijk kan ontgaan. Tjonge, hier wordt hard gewerkt, denkt hij. Dan zit de dag er wel zo’n beetje op en op weg naar huis fietst hij langs een door studenten opgehangen spandoek: De universiteit is geen bedrijf.

‘Hoe was het?’ vraagt mevrouw De Vries enthousiast, waarbij Jouke nooit helemaal zeker weet of het enthousiasme echt is of gespeeld, want ze is een voortreffelijk actrice. ‘Nou’, zegt De Vries dan, ‘Het is geen bedrijf, maar wat het dan wel is? Geen idee.’

Een beetje raar vond ik dat. Kennelijk is het tijdens het sollicitatiegesprek niet aan het licht gekomen (‘En De Vries, vertel eens, wat is een universiteit?’), want dan had hij wel een figuur geslagen. Maar goed, wat voor hem pleit, is dat hij er wel achter wil zien te komen; dat getuigt van een wetenschappelijke attitude.

Om het denken alvast wat op gang te helpen, verwijs ik naar de definitie van Wikipedia: ‘Een universiteit is een onderwijsinstelling in het hoger onderwijs die ingericht is om wetenschappelijk onderwijs te bieden en wetenschappelijk onderzoek te verrichten. Ze verzorgt academische opleidingen en verleent academische graden.’

Wat De Vries zegt over de betekenis van de universiteit voor de noordelijke regio, als tegenwicht voor alle nadruk op internationalisering en globalisering, stemt dan weer hoopvol. Ook zijn kritische opmerkingen over de geblokkeerde plannen voor een campus in de Chinese stad Yantai klinken veelbelovend, al is spreken over ‘een “herijking” van die plannen’ nog wel wat vaag.

Misschien is het beter ze definitief af te blazen. Ik beloof dan dat ik er alles aan zal doen om Blokkeervries tot hét woord van 2019 te maken.

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties