Duitsland | Oliver
‘Bij mij thuis ben je op de fiets je leven niet zeker. Hier houden de auto’s rekening met fietsers, zelfs nog meer dan de fietsers onderling. Maar het allermooiste vind ik met hoeveel mensen je op één fiets kunt rijden. Ik stapte misschien na een avond drinken weleens achterop de fiets, maar hier zie je regelmatig iemand met een vriend of vriendin op het rekje voorop rijden. Heel schattig.’
China | Cloud
‘In China staan overal gemeenschappelijke fietsen die je gratis mag gebruiken, maar de verkeersregels zijn bij ons lang niet zo duidelijk. Het is hier veel veiliger om te fietsen.’
Singapore | Siri
‘Bij ons is het veel te heet om de fiets als transportmiddel te gebruiken. Je zou stinkend en bezweet aankomen als je op de fiets naar een afspraak ging. Ik kende fietsen alleen als sport. Ik zag om me heen ook dat fietsers hier hun hand uitsteken om richting aan te geven. Maar ik kan niet fietsen met een hand los. Nu moet ik bij iedere bocht afstappen en het zebrapad gebruiken.’
Mexico | Luis
‘Ik kon al fietsen voordat ik naar Groningen kwam. Tenminste… ik kon mijn evenwicht bewaren. Maar de verkeersregels zijn wel ingewikkeld. Ik weet inmiddels dat zo’n omgekeerde driehoek betekent dat je voorrang moet verlenen. Wat een wit bord met een rode rand betekent, daar ben ik nog niet uit.’
China | Zachary
‘Ik leerde pas na mijn eerste studiejaar fietsen, onder andere om me te helpen om psychische problemen aan te pakken. Vrienden hebben me geholpen en ik leerde het stap voor stap. Soms moest ik ook alleen oefenen, omdat niemand tijd had om me te helpen. Ik ben toen een keer aangereden. Gelukkig was ik maar lichtgewond. Nu kan ik wel fietsen, maar een grote fiets, dat durf ik nog niet.’
Japan | Yuki
‘Ik had nog nooit op de fiets gezeten voordat ik een paar weken geleden naar Nederland verhuisde en ik vind het doodeng. Het kostte me ongeveer een week om het te leren, maar het was het meer dan waard.’